هوالحق

همه
لرزش دست و دلم
از آن بود که
که عشق
پناهی گردد،
پروازی نه
گریز گاهی گردد.
آی عشق آی عشق
چهره آبیت پیدا نیست

***

و خنکای مرحمی
بر شعله زخمی
نه شور شعله
بر سرمای درون
آی عشق آی عشق
چهره سرخت پیدا نیست .

*** 

غبار تیره تسکینی
بر حضور ِ وهن
و دنج ِ رهائی
بر گریز حضور.
سیاهی
بر آرامش آبی
و سبزه برگچه
بر ارغوان
آی عشق آی عشق
رنگ آشنایت پیدا نیست

                                         احمد شاملو

به خدا گفتم : بیا جهان را قسمت کنیم آسمون واسه من ، ابراش مال تو دریا مال من ، موجش مال تو ماه مال من ؛ خورشید مال تو ...

خدا خندید و گفت : تو بندگی کن ، همه دنیا مال تو ... من هم مال تو

.....................................

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پُر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

من دلم می خواهد

خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش

دوستانم بنشینند آرام

خدا وندا...!

 اگر روزی بشر گردی

 زحال بندگانت با خبر گردی

 پشیمان می شدی از قصه خلقت

 از اینجا از آنجا بودنت !

واین گونه است که خدا بارانش را بر سر بنده فرود می آورد اما بنده تنها فریاد زدن را نقطه توجه قرار می دهد.

شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد

فـــریـبـنــده زاد و فریبـــا بمـیــرد

 آن که می گوید دوستت می دارم

دل اندُه گین شبی ست

که مهتابش را می جوید

               غافلان همسازند

تنها طوفان كودكان ناهمگون ميزايند